Το πρώτο μεγάλο κοινοτικό νεκροταφείο των πρώτων χριστιανικών χρόνων είναι οι Κατακόμβες στη Μήλο. Πριν τον 20ο αιώνα ήταν τρεις μεγάλες ανεξάρτητες υπόγειες στοές λαξευμένες στο πορώδες ηφαιστειογενές πέτρωμα που κάθε μια συνδεόταν με άλλες μικρότερες. Ενώ τον 20ο αιώνα κατασκευάστικαν νεότερες στοές που συγκοινωνούν με τις τρεις κεντρικές στοές. Το σύμπλεγμα των στοών συμπληρώνει ενάς ορθογώνιος νεκρικός θάλαμτος σε μορφή των cubicula των κατακόμβων της Ρώμης.
Στην Αττική στον δήμο Παιανίας είναι το σπήλαιο ''Κουτούκι'' στην ανατολική πλαγιά του Υμητού σε υψόμετρο 510μ. πάνω απο την επιφάνεια της θάλασσας. Απο κατοίκους της περιοχής ανακαλύφθηκε το 1928. Εξερευνήθηκε και χαρτογραφήθηκε το 1954 απο την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία. Την δεκαετία του '60 αξιοποιήθηκε τουριστικά. Για τον λόγο αυτό δημιουργήθηκε τεχνητή είσοδος σε μορφή σήρηγγας στην δυτική πλευρά του σπηλαίου. Η τουριστική διαδρομή έχει μήκος 350μ. Το σπήλαιο είναι ένας ενιαίος θάλαμος που διαιρείται σε μικρότερα τμήματα απο παραπετάσματα σταλαγμιτών.
Στον δήμο Κρανιδίου του νομού Αργολίδας είναι το σπήλαιο Φράγχθι. Το σπήλαιο έχει πλάτος εισόδου 30 μέτρα και βάθος 150μέτρα. Ένα απο τα σημαντικότερα σπήλαια της Ανατολικής Μεσογείου αλλά και της Ευρώπης. Εικάζεται οτι πρωτο-κατοικήθηκε απο τον άνθρωπο του Νεαντερταλ και έπειτα κατοικήθηκε συνεχώς μέχρι και το 3000 πΧ όταν μεγάλος σεισμός γκρέμισε όλα τα μεγάλα σπήλαια της Ελλάδας. Όλα τα ευρήματα απο τις ανασκαφές είναι στο αρχαιολογικό μουσείο του Ναυπλίου.
Στο νομό Ρεθύμνου και συγκεκριμένα στο χωριό Ζωνιανά βρίσκεται το Σπήλαιο Σφενδόνη ή Σφεντόνη, απέχει 43χιλ. από το Ηράκλειο και 52χιλ. από το Ρέθυμνο.
Στην Μακεδονία στον νομό Χαλκιδικής βρίσκεται το σπήλαιο Πετραλώνων περίπου 1 χλμ από το χωριό Πετράλωνα. Από το 1979 είναι ανοικτό για το κοινό. Ανακαλύφθηκε το σπήλαιο από τον Άρη Πουλιανό και βρέθηκαν ίχνη κατοίκησης Αρχανθρώπων 700.000 περίπου ετών, πρόκειται για τα αρχαιότερα ευρήματα των Ευρωπαίων προγόνων που έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα.
Δίπλα από την ειδυλλιακή λίμνη και σε απόσταση 4χλμ από την πόλη των Ιωαννίνων βρίσκεται το Σπήλαιο του Περάματος. Η ανακάλυψή του έγινε τυχαία το 1940 κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Φωτογραφήθηκε μετά το τέλος του πολέμου από τον Κωνσταντίνο Κασβίκη, γυμναστή και ερασιτέχνη σπηλαιολόγο. Με την φωτογράφηση έμαθαν το σπήλαιο οι ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας οι Ιωάννης και Άννα Πετροχείλου και ξεκίνησαν την συστηματική εξερεύνηση και χαρτογράφηση για να γίνει το πρώτο τουριστικά διευθετημένο στην Ελλάδα.
Στην Χίο νότια του μεσαιωνικού οικισμού Ολύμποι και σε απόστση 8χλμ είναι το Σπήλαιο των Ολύμπων. Εξερευνήθηκε το 1985 από την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία, για το κοινό είναι ανοιχτό από το 2003. Είναι διανοιγμένο σε πετρώματα ηλικίας 195-140 εκατομμύριων ετών, ενώ το αρχαιότερο από αυτά έχει δημιουργηθεί πριν 230 χιλιάδες χρόνια πριν σύμφωνα με έρευνα του Εργαστηρίου Πυρηνικής Φυσικής "Δημοκριτος". Το μέγιστο βάθος του σπηλαίου είναι 52μ. Το σπήλαιο έχει μια μεγάλη ευρύχωρη αίθουσα με πλούσιο και εντυπωσιακό διάκοσμο και ένα στενό μακρύ διάδρομο.
Στον νομό Αττικής στην νοτιοδυτική πλευρά του όρους Πεντέλης σε υψόμετρο 720μ. βρίσκεται το Σπήλαιο Νταβέλη ή σπήλαιο Πεντέλης ή Σπήλαιο Αμώμων. Η γνωστότερη ονομασία του είναι Σπηλιά του Νταβέλη αν και η σχέση του με τον λήσταρχο είναι υπό αμφισβήτηση. Η πλήρη εξερεύνηση του έγινε από τους Γιάννη και Άννα Πετροχείλου.
Στην Κεφαλονιά 2χλμ βορειοδυτικά της Σάμης βρίσκεται το βαραθρώδες λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης. Η φυσική είσοδος του σπηλαίου δημιουργήθηκε από την πτώση ενός τμήματος της οροφής είναι κατακόρυφη με διαστάσεις 40μ. x 50μ. Οι επισκέπτες εισέρχονται στο σπήλαιο από τεχνητή είσοδο με σκαλοπάτια και μακρύ υπόγειο διάδρομο.Το βάθος των νερών της λίμνης κυμαίνεται από 10μ. έως 30μ. και βρίσκεται 20μ. κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Το μεγαλύτερο μέρος του σπηλαίου κοσμείτε από περίεργα σχήματα σταλακτιτών.
